5.نمونه برداری (یادداشت پنجم روبان صورتی پیشکسوت)

در ادامه چک آپ ها  اگه بافت یا توده ای تو بررسی ها مشخص بشه که نتونن دقیق بگن چی هست قدم بعدی نمونه برداریه، هنوز جای ترس و نگرانی نیست … درست مثل آزمایش خون که میدیم تا ببینیم مثلا قند و کلسترول و آهن بدنمون تو چه وضعیتیه اینجا هم برای تشخیص درست باید نمونه برداری کنیم. 

برای من حین سونوگرافی پزشک مشکوک به وجود توده شد و پیشنهاد نمونه برداری داد، خیلی ترسیده بودم و میدونستم اگه بیام بیرون دیگه براحتی برنمیگردم تصمیم گرفتم انجام بدم.

رفیق نیمه راه نباشید و حالا که استارت چک آپ رو زدین تا انتها برید که خیالتون راحت بشه، اسم نمونه برداری که میاد الکی نَگُرخید، آزمایش خون هم یه جور نمونه برداریه، تست کرونا هم همینطور.

برای نمونه گیری  اگه استرس دارین،  از دکتر نپرسید که الان میخوای چکار کنی  چون بر فرض که سر حوصله هم براتون رنگی و با جزئیات توضیح بده ( که نمیدن!) کاری در راستای کم شدن استرستون انجام نمیشه.

میرید مرکز معتبر ، چشمها را میبندید و سینه ها رو میزارید در طبق اخلاص تا پزشک یه نمونه کوچک از اون قسمت رو برداره ، فکر نکنید نصف سینه رو بعنوان نمونه از جا میکَنه، جراحی که نیست! 

با نوک سوزن مخصوص یه بافت کوچکی از سینه رو برمیداره و ظرف نمونه رو میزاره کف دستتون که ببرید پاتولوژی.

تبحر و دقت پزشکی که نمونه برداری میکنه بسیار مهمه، چون ممکنه شما درد رو تحمل کنید و به جای خود نمونه، بافت کنارش که سالم هست رو بعنوان نمونه بردارن! و اینکه گاهی نمونه برداری اشتباه باعث میشه توده تو بدن پخش بشه که در مورد توده های بدخیم نشانه خوبی نیست.تمام این احتمالات با انتخاب مرکز معتبر و متخصص تا حد زیادی قابل کنترله.

از نظر درد ، من سوزن رو میبینم درجا فشارم میافته و خالی بندیه بگم درد نداره اما خوشبختانه چون میخوان مریض های بیشتری رو ویزیت کنن سرعتی کار میکنن یعنی نمونه برداری زمان کمی طول میکشه و دردش هم از یک تا پنج، برای من ٣ بود و قابل تحمله.

نکته مهم که قطعا بهتون میگن ولی محض احتیاط مینویسم اینه که اگر زمان نمونه برداری بعد از تایم  پاتولوژی بود یا تا به اونجا برسید تعطیل میشه، باید نمونه رو تو  یخچال و نه فریزر نگه دارین.

اینجا دو حالت پیش میاد یا میگه کیست یا توده خوش خیم هست و کلا موضوع مهمی نیست که بشکن زنان همون چک آپ های ماهانه رو انجام میدین.

 یا اینکه جواب پاتولوژی میگه چندتا از سلول ها شورش کردن و باید برید با روشهای درمانی قوی تر حالشونو بگیرین که دیگه از این غلطا نکنن، اینجا هم  یه آخ جون گنده بگید که با مراقبت از خودتون زود متوجه شدین و اجازه ندادین تو بدنتون رشد کنه.

پدرسوخته بازی: از دکتر خواهش کنید برای اینکه وقت سریعتری بگیرید رو نسخه ارجاع به ماموگرافی، سونوگرافی، ام آر آی و نمونه برداری و … یه اورژانس بنویسه که تایمتون رو زودتر بدن، اگرم ننوشت یه خدا منو ببخشه تو دلتون بگین و با خودکار همرنگ ، خودتون بالای نسخه یه اورژانس بدخط بنویسید.

نکته مهم: لزوما همه مراکز خیلی شلوغ خوب نیستن و زمان خیلی مهم هست پس اگه وقت نمونه برداری رو برای یکماه بعد میدن بیخیالش شین.

پیشنهاد شخصی؛ پزشکهایی هستند که هم جراحی میکنن ، هم سونو میکنن هم نمونه برداری هم تاکید دارن نمونه بره پاتولوژی طرف قراردادشون( بده بستون دارن باهم) از نظرمن بیشتر دنبال بیزینس و درآمد خودشون هستند تا تشخیص درست و پیشنهاد میدم در هر موردی از متخصص اون رشته استفاده کنید. قطعا پزشک جراح آشنایی با اصول کلی داره ولی تعداد واحدهایی که یک متخصص تصویربرداری پاس کرده به پای تجربه پزشک نمیرسه.

تو تهران مرکز پاتولوژی دانش و پاتولوژی مرکزی جزو مراکز معتبر هستند.

نمونه برداری و سونوگرافی رو دکتر حقیقت خواه در مرکز سونوگرافی نیاوران برای من انجام دادن.

اگر نمونه برداری داشتین لطفا تجربتون رو باما به اشتراک بزارید. 

4.معاینه تکمیلی (یادداشت چهارم روبان صورتی پیشکسوت)

بعضی مواقع پزشک برای بررسی بیشتر ممکنه دستور سونوگرافی – ماموگرافی یا ام آر آی بده ... اگه دیدین براتون این درخواستها رو نوشت هول نکنید، پزشک که علم غیب نداره  و ابزار تشخیص دقیقش همین سونوگرافی ، ماموگرافی و ام آرآی هست. اصلا باید بابت اینکه دقت بالاتری دارن خوشحال باشیم.تو دلتون بگین آخ جون که پزشکم دقیق هست و میخواد خیال جفتمون راحت باشه!

سونوگرافی برای بررسی اولیه خوب هست ... اما اگر مثل من سابقه ژنتیک دارید اصلا" گزینه قابل اتکایی نیست، باید به دکتر اعلام کنید که براتون ام آر آی و یا ماموگرافی بنویسه.

در مورد آزمایش ژنتیک و مراکز معتبر که سونوگرافی و ام آر آی و ماموگرافی انجام میدن بعدا" یه پست میزارم که تجربه های خودتون رو به اشتراک بزارید و کلینیک های معتبر رو معرفی کنید اما ... سونوگرافی های داخل مطب دکترها خیلی قابل اتکا نیست چون هم به روز نمیشن و درصد خطا دارن و هم اینکه دانش تخصصی این موضوع رو ندارن.

من در اولین توده سرطانی که کشف کردم رفتم یه مرکز سونوگرافی که خیلی هم شیک و خوب  و تمیز بود و تشخیص دادن کیست هست و پیشنهاد داد دو ماه بعد مجددا" سونو بشم ... ولی چون سابقه ژنتیکی مثبت داشتم،  پزشکم، بهم دستور ام آر آی داد که اونجا مشخص شد توده خوش خیم نیست.

نمیدونم چرا ولی ماموگرافی رو خیلی ترسناک کردن واسه بعضی ها ... عزیزم هیچ چیز ترسناکی نیست، فقط میری و حداکثر یک الی دو دقیقه سینه هارو با دستگاه کمی فشار میدن تا بتونن بافتهای داخل سینه رو دقیقتر بررسی کنن، دردش هم قابل تحمله ولی چون اشعه زیادی داره جزو آپشن های روتین چک آپ نیست.

اینجا هم مثال همون مثال دارندگی و برازندگیه :)) کسانیکه سینه کوچکی دارند ماموگرافی راحت تری رو تجربه میکنن و کسانیکه سینه بزرگتری دارند باید یه درد کوچولویی رو در حد نهایت دو دقیقه تحمل کنن چون باید دستگاه باید بتونه با فشار بافت های داخلی سینه رو حسابی بررسی کنه، برای اینکه حداقل درد رو داشته باشین اولین روزهای بعد پریود بهترین زمان برای ماموگرافی هست.

مامو گرافی تا چهل سالگی انجام نمیدن مگر اینکه مشکل خاصی وجود داشته باشه یا ژنتیک مثبت باشه اما بعد از چهل سالگی به تشخیص پزشک، تقریبا هر سه سال یکبار انجام میشه.

مورد مهمی که از اهمیت معاینه روتین میخوام بگم اینه که من درست دو هفته بعد از چک آپ، ام آر آی متوجه توده شدم ... یعنی در ام آر آی همه چی خوب و گل و بلبل بود و تو دو هفته این توده بوجود اومده بود و بعد عمل متوجه شدم این سلولهای سرطانی من رشد خیلی بالایی داشتن که اگر بهش توجه نمیکردم به سرعت تو بدنم رشد میکردن. پس به تغییرات سینه و معاینات ماهانه توجه ویژه ای داشته باشین.

ممنون میشم از تجربه های خودتون در مورد ماموگرافی بنویسید.

3.اتاق معاینه (یادداشت سوم روبان صورتی پیشکسوت)

معاینه سینه دو بخش هست: اولیش نگاه کردنیه و دومی دست زدنی.

قبل اینکه معاینه رو شروع کنید باید بدونید که عدم تقارن سینه خیلی شایع هست و دیگه به تنظیمات کارخانه گیرندین.حرف اونایی  هم که میگن ما سینه هامون کاملا" متقارن هست رو باور نکنید، مگه اینکه خودتون از نزدیک ببینید :)))

برای معاینه به روش نگاه کردن جلوی آینه می ایستید و همینطور که خودتونو تماشا میکنید، فتبارک الله گویان، در حالت های زیر فرم سینه هاتون رو نگاه مکنید:

در حالت خبردار – دست ها آویزان در دو طرف بدن – جهت تماشای رخ کار

در حالت از جلونظام – دستها صاف به جلو کشیده شده و کمی به جلو خم میشوید که بالای سینه رو هم تو آینه ببینید.

در حالت دعا رو به آسمان – دستها از کنار سر صاف به سمت بالا کشیده شود

در حالت دست به کمر – اینجا باید یه کمی دست ها رو به کمر فشار میدین که ماهیچه های اطراف سینه کمی منقبض شن.

 حواسمون به چی باشه؟ اگه حین انجام حرکات بالا دیدین قسمتی از پوست یا نوک پستان فرورفتگی یا برآمدگی داشت یا قرمزی و زخم مشاهده کردین و یا نوک سینه انحراف پیدا کرد باید به دکترتون اعلام کنید.

حالا میریم سراغ مرحله دست زدنی:

برای معاینه دوتا نکته رو در نظر داشته باشین، اولا" بهتره به جای استفاده از نوک انگشت، از بند وسط انگشت دست ها استفاده کنید – یه جوری معاینه نکنید که انگار چندشتون میشه – دل به کار بدین و باید قشنگگگ دست رو سینه قرار بگیره. دوم اینکه موقع معاینه نباید خیلی فشار بدین.

برای معاینه بهتره زیر دوش این کارو انجام بدین چون پوست خیس و لغزنده هست و معاینه راحت تره.

چه کنیم؟ محدوده خود سینه و حومه که شامل بالای سینه و زیر بغل و گودی زیربغل  تااااا جایی که بند سوتین رو بدن قرار میگیره رو معاینه میکنیم.

شلخته معاینه نکنید! دایره ای کل سینه رو معاینه کنید تا برسید به نوک سینه ، انگاری که دارید با دو انگشت روی سینه راه میرید و همزمان هم کمی فشار میدین که اگه چیز سفت یا غیر عادی زیر دستتون اومد متوجه بشین ...دوست عزیز شما الان در مرحله معاینه هستید، سرسری ناز نکنید، به اندازه مثلا" یک بند انگشت دستتون رو داخل بافت فشار بدین.

نوک سینه رو هم با دو انگشت کمی فشار میدین و اگر ترشحی ازش خارج شد با پزشک مطرح میکنید. خیلی زیاد و با فشار انجام ندین.

از قدیم گفتن: دارندگی و برازندگی ... اونایی که سینه های بزرگ تری دارن برای معاینه کامل باید کمی بیشتر وقت بزارن اما یادمون باشه این معاینه ها در راستای حفظ سلامتی خودمونه و پنج دقیقه در ماه راه دوری نمیره.

نقطه قوت کسانیکه سینه کوچک دارن اینه که اولا" تشخیصشون راحت تره ، ثانیا" معاینه اشون هم خیلی سریعتر انجام میشه.

نکته اول : وقتی بصورت ماهانه و مرتب این کارو انجام میدین اگر چیزی زیر دستتون حس کردین که ماه قبل هم بوده ولی سایزش تغییر نکرده و دکتر هم بهتون گفته که خطرناک نیست، یعنی نیاز به پیگیری مجدد با دکتر وجود نداره – تاکید کردم سایزش ثابت باشه و جاش هم تغییر نکرده باشه.

نکته دوم: برای اینکه معاینه رو روتین انجام بدین وفراموش نکنید میتونید تو تقویمتون یادداشت کنید یا تاریخ ثابتی رو در نظر بگیرید که مثلا اول هر ماه معاینه انجام شه.

نکته سوم و مهم: یه تصوری که وجود داره اینه که توده های بدخیم دردناک هستند و توده های خوش خیم درد ندارن! باید بگم که همیشه اینطور نیست، بعنوان مثال نقض، بنده در دو نوبت وجود توده رو شناسایی کردم، با اینکه هیچ کدوم دردناک نبودن و یه گوشه نشسته بودن ماستشونو میخوردن،نامردا جفتشون هم سرطانی بودن. پس به تغییرات بدن خودتون دقت زیادی داشته باشین.

راهنمای معاینه براتون مفید بود؟ پیشنهادی برای بهتر شدن توضیحات دارین؟

2.معاینه ماهانه (یادداشت دوم روبان صورتی پیشکسوت)

اولا خیلی بیشتر از اون چیزی که بنظر میاد مهمه و برای اینکه حس بهتری داشته باشین باید بگم این معاینه ماهانه در کل دنیا وجود داره وبه شدت توصیه میشه. حالا چرا؟ چون بتونیم به محض اینکه چیزی حس کردیم بدوئیم بریم سراغ دکتر و تشخیص حرفه ای.

دوما باوجود اینکه معاینه ماهانه زمان خیلی خیلی کمی نیاز داره، اما تشخیص زودهنگام و به موقع میتونه کمک کنه، قبل اینکه توده بخواد یه تکونی به خودش بده و بزرگ بشه، شناساییش کنیم و درجا خفه اش کنیم

نکته مهم اینه که بدونید هر چیزی که تو معاینه حس کردین، لزوما" توده ی سرطانی نیست ... در واقع بیشتر وقت ها کیست هستند که باهم دیگه زندگی مسالمت آمیزی رو خواهید داشت اما اهمیت معاینه واسه همون ده درصدی هست که ممکنه نوع توده ای که کشف میکنید کیست نباشه.

سوما چرا ماهانه معاینه کنیم؟ برای اینکه متوجه تغییرات بشیم ... اینجا با دو گروه طرف هستیم، یه عده میگن هیچی نمیشه و ما اصلا تو خانواده امون نداشتیم و سرطان واسه همساده اس پس معاینه نمیکنیم ... یه گروه هم از اونطرف بوم میافتن که از ترسشون هردفعه که لباس عوض میکنن هی معاینه میکنن ... در اینجا این دو گروه رو داخل همزن ریخته، بخوبی هم میزنیم تا به تعادل برسیم.

چهارما اگه براتون سواله که وقتی میرم دکترو اون منو معاینه میکنه، دیگه چه لزومی داره خودم هرماه معاینه کنم، این سوال پیش میاد که آیا شما هر ماه توسط دکتر ویزیت میشین؟ اومدیم و از فاصله ویزیت اول تا ویزیت دوم که مثلا" شش ماه بعد هست یهو این سلول های ناقلا بوجود اومدن، میخواید بزارید شش ماه واسه خودشون جولان بدن بعد دکتر کشف اش کنه؟؟

جلوتر براتون میگم که تشخیص به موقع و زمان چقدر در پروسه درمان مهمه.

برام بنویسید که اولا معاینه روتین انجام میدین؟  دوما آخرین باری که برای این منظور معاینه شدین کی بوده؟ 

1.سلامی چو بوی خوش آشنایی(یادداشت اول روبان صورتی پیشکسوت)

 سی و پنج سالم بود که اومدم تو لیست روبان صورتی ها. یعنی چی؟ یعنی یه توده فینگولی سرطانی تو سینه ام پیدا شد و سفرمن برای درمان شروع شد که پر از تجربه های خوب و بد بود، اما تهش یه حس من از پسش براومدم و بالاخره شکستش دادم گنده بدست اومد.

باید بگم که به لطف ژن های پلاسیده ای که دارم، از بیست و پنج سالگی خیلی منظم و فشرده تحت نظر دکتر ها بودم، با اینکه سابقه کنسر در نزدیکانم داشتم و دست به دکتر رفتنمون زیا بود ولی وقتی جواب آزمایش نمونه برداری رو گرفتم حسابی گیج و سردرگم شدم و البته که ترسیدم و اشکم هم دراومد!

با اینکه تو کل دنیا، سرطان سینه مثل سرماخوردگی شایع هست اما رفرنس یکپارچه و جامعی برای سوالاتم پیدا نکردم و برای جواب هر سوال از جاهای مختلف باید پرس وجو میکردم .

این شد که تصمیم گرفتم اینجا برای کمک به کسانیکه تو این مسیر قرار گرفتن، از تجربه هایی که داشتم ، اطلاعاتی که کسب کردم و از کمک دیگران استفاده کردم به زبان خودمونی و ساده بنویسم.

یه موضوعی که برای خیلی هامون اتفاق افتاده اینه که وقتی برای بیماری میریم سراغ اینترنت، برای یه سرماخوردگی ساده انقدر چیزهای منفی نوشته شده که ناخودآگاه حس مردن بهمون دست میده ... حالا فکر کن اسم توده سرطانی هم بیاد وسط ... ببینید تو تشخیص و انتخاب فرایند درمان آیتم های خیلی زیادی دخیل هستند که چیزی که متخصص ها با چندین سال درس خوندن یاد گرفتن، با سرچ یکی دو روزه بدست نمیاد، یا حداقل اونقدرها هم قابل اتکا نیست.

اما بر اساس تجربه و بنظر من – که پزشک هم نیستم – باتوجه به اینکه پزشکها یه سری کارها رو بصورت روتین انجام میدن، پیش میاد که دقتشون کم باشه یا خسته ان و حال ندارن دانششون به روز کنن!

 پس در کنار تشخیص پزشکها بد نیست کمی اطلاعات تکمیلی هم داشته باشیم. 

میشه لطفا جواب هر سه سوال نظر سنجی رو بدین؟